5 oorzaken van de vermijdende hechtingsstijl

with Geen reacties

In deze blog gaan we het hebben over vijf oorzaken van een vermijdende hechtingsstijl. Ik ben Paulien en ik ben zo blij dat je er bent, want het is heel waardevol om te weten waar je hechtingsstijl vandaan komt.
Misschien kan je haast niet voorstellen dat je onveilig gehecht bent.
Ik heb daar ook eerder een blog over geschreven, deze, en dus daar zal een klein beetje overlap inzitten met deze misschien, maar die gaat over vijftien redenen in het algemeen die voor onveilige hechting zorgen.

In deze blog gaat het specifiek over de vermijdende hechtingsstijl. Ik dacht, het is wel fijn om dat ook allemaal los van elkaar te hebben.

Oorzaak #1 voor een vermijdende hechtingsstijl: een rationele en afstandelijke opvoeding 

Dus de vermijdende hechtingsstijl kan voortkomen uit een redelijk rationele en afstandelijke opvoeding, wat betekent dat er weinig warmte was. Misschien ook weinig fysieke aanraking. Weinig knuffels, tegen elkaar aanzitten op de bank, weinig emotional support en meeleven, er werd een klein beetje verwacht dat iedereen gewoon dealde met zijn eigen stuff. En er was misschien meer focus op het rationele, op het intellectuele.

Dit zorgt ervoor dat je ergens als kind eigenlijk de conclusie trekt van:

"Mijn behoeften doen er niet heel erg toe. En er is niet heel veel warmte en en support voor mij".

Ook al was er wel support en heel veel andere vormen, dus het kan wel zijn dat je ouders echt heel erg betrokken bij je waren, heel erg geïnteresseerd in je waren en dat jullie hele gesprekken hadden over de wereld, over van alles en nog wat.

Maar net dat emotionele deel en die warmte en de fysieke aanraking dat dat miste en elk kindje heeft dat nodig. Maar wat je dus ziet in gezinnen waar dit veel voortkomt, is dat kindjes op een gegeven moment gewoon besluiten van:

"Oké, dan onder druk ik die behoefte. Dan doe ik gewoon alsof ik die niet meer heb". 

Waardoor je dus als volwassene ook echt kan geloven dat je die behoefte niet hebt, ook al heb je ergens wel het verlangen naar die warmte.

 

Oorzaak #2 voor een vermijdende hechtingsstijl: emoties werden misschien afgekeurd 

De tweede oorzaak is dat emoties misschien werden afgekeurd en dat zijn misschien niet alle emoties, maar huilen of heel boos worden of soms waren het hele specifieke emoties dus boos worden mocht wel, maar huilen niet. En het kan zijn dat dat echt werd uitgesproken. Bijvoorbeeld:

"Stel je niet zo aan. Wees niet zo'n mietje".

Het kan ook zijn dat dat een soort stilzwijgend afkeuren was, dat je gewoon merkte dat je ouders er niks mee konden, dat ze het maar stom vonden of dat ze heel ongemakkelijk vonden en gewoon echt niet wisten hoe ze zich er raad mee moesten en een soort van probeerde te troosten. Maar dat dat eigenlijk helemaal niet lukte.

En dat zorgt ervoor dat je die emoties gaat onderdrukken. Want verbinding en geaccepteerd worden door je ouders is echt het allerbelangrijkste als je jong bent, omdat dat zorgt voor overleving. Dus het is niet zomaar van "o ja, dat besluit ik dan". Het is echt een soort van voelt het voor een kindje als een keuze tussen leven en dood omdat als je ouders je verlaten omdat ze iets van je afkeuren, dan kan je niet voor jezelf zorgen.

Het is ook echt een soort van doodsangst. Wat er dus voor kan zorgen dat als je dit hebt meegemaakt, je een beetje emoties gaan onderdrukken, dat het echt voelt als een soort doodsangst als die omhoog komen en je daardoor overweldigd raakt. Wat soms gebeurt in relaties, waardoor relaties voor degenen met vermijdende hechtingsstijlen soms ook zo overweldigend voelen en je daar soms zelfs echt bij wegblijft.

 

Oorzaak #3 voor een vermijdende hechtingsstijl: stoer en onafhankelijk zijn is sterk 

Wat je ook wel vaak ziet, als oorzaak van de vermijdende hechtingsstijl, is dat je vroeger hebt geleerd dat stoer en onafhankelijk zijn, dat dat goed is, dat dat sterk is en dat dat heel dat dat heel erg werd aangemoedigd. En dat je daar ja dat je daar complimenten over kreeg bijvoorbeeld, terwijl kwetsbaar stond gelijk aan zwak.

Dus als jij je kwetsbaar opstelde, als jij iets nodig had, dan  werd er eigenlijk een klein beetje op neergekeken. En misschien was dat nog niet eens bij jou, maar was het gewoon meer in het algemeen dat je ouders zich heel erg uiten over anderen die sterk waren en of maar onafhankelijk waren.

En dat daar over werd gepraat alsof dat dus echt iets heel goeds was. En dat als iemand kwetsbaar was tot daar over werd gepraat als "Ja, die is niet zo sterk". Of dat zwak was.

Daardoor heb je het beeld meegekregen van:

"Oh, ik moet dus stoer en onafhankelijk zijn en gewoon mijn schouders onder zetten en hup, doorgaan. Niet zo niet zo miepen. Gewoon doorwerken, door buffelen of niet mijn emoties laten zien, zelf dealen met dingen, niet anderen daarmee lastig vallen".

Dat zorgde dus voor dat je die emoties wederom gaat onderdrukken en die behoefte gaat onderdrukken. Je moet altijd sterk zijn en altijd stoer zijn en onafhankelijk en alles zelf doen en niet om hulp vragen en niet op andere steunen, niet op andere leunen. Je moet het gewoon echt helemaal zelf doen, want dat is goed.

Maar dat zorgt dus voor een vermijdende hechtingsstijl omdat je dan niet leert om ook op anderen te kunnen bouwen en vertrouwen en je kwetsbaar op te stellen. En jammer genoeg voor de vermijdende hechtingsstijl is je kwetsbaar opstellen heel belangrijk in een gezonde en veilige relatie, want dat is waar verbinding uit voortkomt. En dat is dus heel eng voor iemand met een vermijdende hechtingsstijl, maar wel heel belangrijk om te leren. En uiteindelijk vervult dat ook een soort leegte waarvan je misschien nu niet eens doorhebt dat die er is. Omdat ook dat heb je een beetje onderdrukt.

 

Oorzaak #4 voor een vermijdende hechtingsstijl: overweldigende ouder 

Dan de vierde en dit is eigenlijk weer een hele andere kant op, maar het kan ook zijn dat vermijdende hechtingsstijl voortkomt uit een overweldigende ouder die juist heel erg betrokken was en heel erg begaan met je was.

En juist wel heel graag misschien je wilden knuffelen en zo maar volledig over jouw grenzen heen ging, waardoor die ouder dus ook niet ingetuned was op jouw behoefte en wat jij nodig had en wilde. En diegene was er niet echt voor jou, ook al leek het wel zo, maar haalde daar zelf iets uit.

Dus dit dit kan voortkomen bij die ouder uit een angstige hechtingsstijl. Dus heel erg vastklampen aan je. En dat kan heel overweldigend zijn voor voor een kind.

En dan kan het dus zijn dat je een soort muur optrekt en denkt:

"Oké,  als ik mensen binnen laat, dan denderen ze over mijn grenzen heen en dan is het allemaal veel te heftig en dan kan ik het niet aan, dus ik ga het überhaupt niet aan".

Dus dan zet je eigenlijk de grens heel, heel streng, al vrij ver weg. En wat ook echt wel eens gebeurt bij degenen met een vermijdende hechtingsstijl is dat je gewoon niet eens een relatie aan wil gaan omdat daar dus heel veel "gedoe" bij komt en "gedoe" omdat je misschien jezelf daar ook wel voor schaamt of een soort schaamtegevoel hebt dat je er zo over denkt.

Maar het is dus heel logisch vanuit waar misschien deze vermijdende hechtingsstijl wel vandaan komt.

 

Oorzaak #5 voor een vermijdende hechtingsstijl: grote focus op presteren 

Dan de laatste oorzaak voor een vermijdende hechtingsstijl is een hele grote focus op presteren. Dus als je uit een uit een gezin komt waar prestatie heel belangrijk is in sport of op school of in hobby's, überhaupt dat je het goed moest doen. En dat als je iets behaalde in sport of op school, dat daar heel veel aandacht voor was. Dan krijg je dus het gevoel van:

"Oké, het gaat niet om mij, het gaat niet om mijn emoties gaan, niet om mijn behoeften. Het gaat erom dat ik presteer. Het gaat erom dat ik laat zien dat ik liefde en aandacht waard ben door hoe ik in de maatschappij functioneer".

En dat dat zorgt tegelijkertijd dus voor een vrij grote leegte. En het zorgt er dus ook voor dat je altijd naar het volgende blijft gaanJe moet altijd meer presteren, je moet altijd de volgende stap zetten. En dat doe je niet vanuit jezelf, omdat je de sport gewoon echt heel erg leuk vindt om te doen. Of omdat je het gewoon heel leuk vindt om te leren.

Je doet het omdat je weet dat dat is wat je ouders willen en waardoor je dus liefde en aandacht en die verbinding krijgt. Dus het is een soort van substituut voor eigenlijk die emotionele verbinding waar we allemaal allemaal allemaal enorme behoefte aan hebben, zeker als kindje. Maar dan ga je dat vinden in het presteren, in bewijzen dat je goed genoeg bent.

 

 

Dus dat zijn vijf oorzaken van een vermijdende hechtingsstijl.

Er zijn er absoluut nog meer. Maar dit geeft je al een klein beetje een beeld. Hopelijk.

Ik hoop dat dit waardevol voor je was. En als je meer wil weten over wat een hechtingsstijl is, dan kan je deze blog lezen. Als je wil weten welke vier hechtingsstijl er zijn, dan kan je deze blog lezen.

En als je wil kijken welke hechtingsstijl bij jou dominant is, want we hebben nooit maar één hechtingsstijl. We hebben altijd een soort mix van allemaal. Dan kun je de quiz doen, de hechtingsstijlenquiz, en dan zie je hoeveel procent je angstig gehecht bent of hoeveel procent vermijdend of hoeveel procent veilig. En dat kan wel heel veel, heel veel inzicht geven.

Zoals altijd. Je bent alle liefde waard en dat zeggen tegen iemand met een vermijdende hechtingsstijl is grappig. Want dat dat wil je heel graag aannemen. Maar je hebt er ook niet echt een concept van waarschijnlijk wat dat precies betekent.

Maar anyway, je bent het wel. Je bent alle liefde waard, precies zoals je nu bent.

Liefs,
Paulien

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *