5 redenen waarom je angst en spanning kunt voelen in je relatie (terwijl er niets aan de hand is)

Als je kijkt naar je relatie is ‘op papier’ eigenlijk alles goed, maar tóch voel je je niet helemaal gelukkig. Hoe kan dit? Als alles ok is ‘moet’ je jezelf toch goed voelen? Zit het dan niet goed? Of betekent dit dat je niet genoeg van je partner houdt?

En zo begint de twijfel... 

Dus daarom wil ik heel graag vijf redenen met je bespreken waarom je angst en spanning kunt voelen, terwijl er niets aan de hand is in je relatie en die ook helemaal niets met je relatie te maken hebben.

#1 Je hebt verkeerde overtuigingen over liefde

Deze: oh my gosh! Ik denk dat negentig procent van de mensen verkeerde overtuigingen heeft over liefde, want wij leren er zo weinig over. En onze voorbeelden komen heel vaak uit films en uit tijdschriften. En dat zijn gewoon niet echt realistische voorbeelden, want die zijn gemaakt voor entertainment. Dat weten we ergens wel, maar het komt uit onderzoek dat het toch écht veel meer invloed heeft dan we denken op onze eigen overtuigingen.

Dus als jij bijvoorbeeld gelooft dat een relatie als die goed zit altijd makkelijk moet zijn, dan kan het heel goed zijn dat je veel angst en spanning voelt als het niet makkelijk voelt. Als je elkaar niet begrijpt, als hij niet precies aanvoelt wat jij nodig hebt. Wat ook zo'n ontzettend veel voorkomende overtuiging is die niet realistisch is en die niet klopt en die niet leidt tot een gelukkige relatie.

Dus verkeerde overtuigingen in de liefde kunnen echt een bron van angst en spanning zijn omdat je de hele tijd denkt: "Maar dit is toch niet hoe het hoort te zijn!" Je hebt een soort plaatje in je hoofd en daar ben je de hele tijd mee aan het vergelijken. Of het wel klopt, of het wel goed zit. En je bent bang dat je anders een verkeerde keuze maakt. Of dat je settelt voor een veilige keuze.

Zoals heel vaak in een film voorkomt…

Wat dus ook écht niet realistisch is en een heel schadelijk beeld is. Want veiligheid is absoluut een basis voor een gelukkige relatie waarin juist heel veel liefde en passie kan bestaan en zelfs door je hele leven heen kan groeien.

#2 Je wil het graag perfect doen 

En dat is ook één van de redenen waarom je dat beeld hebt, waarom je zo'n plaatje hebt, waar je de hele tijd mee vergelijkt van 'klopt dit wel, moet ik niet meer voelen, moet het niet anders zijn, moet hij me niet helemaal begrijpen en moet ik niet de hele tijd alleen maar bij hem of haar willen zijn, moet ik hem of haar niet alleen maar de hele tijd aantrekkelijk vinden?'

Je wil graag dat het perfect is. Dat de relatie perfect is, dat jullie perfect bij elkaar passen en een perfect plaatje zijn. Je wilt dat je partner perfect is, dat die je perfect aanvoelt en je wil dat jouw gevoel perfect is, dat je heel veel voelt en hele intense aantrekkingskracht voelt. En de realiteit van alle gelukkige relaties is dat dat er gewoon niet altijd is…

Er is niet zoiets als een perfecte relatie. Er is niet zoiets als een perfecte partner en er is ook niet zoiets als perfect gevoel.

Gevoel komt en gaat als eb en vloed. Dat is gewoon wat gevoel doet. En partners zijn imperfect. Er zijn geen perfecte mensen en ook niet mensen die perfect bij jou passen. Want dat is ook zo'n cliché van ‘hij of zij hoeft niet perfect te zijn, maar is wel perfect voor mij’. En dat is ook niet realistisch. Jouw partner is net als jij gewoon een mens...

En een relatie is bouwen en is elkaar leren kennen en is je behoeften en je grenzen aangeven. En dat is heel moeilijk, zeker als je dat nooit hebt geleerd. En dan wil je nog weleens verlangen naar een perfecte partner, waarbij je dat dus niet hoeft te doen. Maar dat is níet waar de oplossing zit. Dat is niet waar meer liefde zit. Dat zit ‘m in die groei in jezelf: wél die behoeften aangeven, wél je grenzen aangeven en dus een realistisch plaatje hebben van relaties.

Want onrealistische praatjes maken je uiteindelijk alleen maar ongelukkig. En ik wil heel graag dat je een gelukkige relatie krijgt!

#3 Angst dat het wordt afgenomen of dat je het verpest

Als jij je goed voelt, als jij gelukkig bent, dan kan het heel goed zijn dat je ergens een angst hebt dat het wordt afgenomen of dat jij het verpest. En deze kan een beetje onbewuster zijn. Dus het is heel goed om dit eens bij jezelf na te gaan: is het inderdaad zo bij mij? In hoeverre sta jij jezelf toe om gelukkig te zijn? Om het goed te laten voelen? En je kan dit merken doordat als het een tijdje goed gaat in je relatie of als je een heel mooi moment hebt met je partner en je voelt je heel goed, even te kijken naar wat er dan gebeurt. Het kan dat je het soms toe kan staan en het kan ook zijn dat je merkt dat je op dat soort momenten ineens iets ziet of ergens aan denkt wat je niet leuk vindt aan je partner. Dat het je ineens opvalt dat een wenkbrauwhaar te lang is of dat zijn neus scheef staat. En het klinkt echt heel erg gek, I know.

Ik heb dit tien jaar geleden toen ik heel erg twijfelde ook heel erg gehad. Elk moment dat mooi was, elk moment dat ik me goed voelde, was het net alsof mijn angstbrein gewoon schrok en direct iets moest vinden om me aan te irriteren. Of om iets te vinden wat niet goed was of wat miste in de relatie. Dus die perfectie die je wil, die komt heel vaak ook vanuit een soort angst om je goed te voelen. Want zolang je toewerkt naar perfectie kan je nog de imperfecties toestaan, maar ook jezelf toestaan om je niet goed te voelen. Je denkt: dat komt wel als het allemaal perfect is.

Terwijl het werk is om te weten dat de relatie niet perfect hoeft te zijn, dat je partner niet perfect hoeft te zijn, dat jij niet perfect hoeft te zijn en dat je je toch écht goed mag voelen en gelukkig mag voelen. Intens gelukkig. Je hoeft niet alles buiten jezelf onder controle te houden en perfect te maken voordat jij je gelukkig mag voelen.

Maar dat kan natuurlijk wel voor heel veel angst en spanning zorgen. Als jij bang bent dat als jij je goed voelt dat het dan wordt afgenomen of dat jij het verpest. Heel vaak komen dit soort overtuigingen uit je jeugd, maar kan ook vanuit allerlei andere ervaringen komen. Het kan heel goed zijn dat je het eigenlijk niet helemaal vertrouwt als het goed voelt. Dat je bang bent dat er dan iets gebeurt en dat je het kwijt raakt of dat je het zelf verpest. Dat is vaak het geval bij de vermijdende en gedesorganiseerde hechtingsstijl. De mensen met deze hechtingsstijlen zijn vooral heel erg bang om het zelf te verpesten, om het zelf te saboteren en daardoor staan ze zichzelf eigenlijk niet toe om het goed te laten voelen. Omdat dat dus gelinkt is aan: ‘Straks verpest ik het toch en dan raak ik het kwijt en dat voelt nóg slechter als ik me nu heel erg goed voel.’

Snap je het nog?

Angstbrein is echt een grote mindf*ck, dus ik snap het heel goed als je dit nogmaals moet lezen om het te kunnen begrijpen 😉

#4 Je bent het niet gewend om onvoorwaardelijke liefde te krijgen 

Als je gewend bent dat je je moet aanpassen of op een bepaalde manier moet presteren om liefde en aandacht te krijgen, dan kan het heel ongemakkelijk voelen om dat ‘ineens en zomaar’ te krijgen. Dat kan voor angst en spanning zorgen. Dan denk je: wat klopt hier niet, wat gaat er gebeuren, wat zit hier achter? En dat is eigenlijk zo verdrietig…

Maar het is niet gek. Je bent zeker niet de enige. En het is echt te helen. Het is absoluut te helen!

Onvoorwaardelijke liefde krijgen klinkt heel mooi en heel makkelijk. Maar als we dat niet gewend zijn, dan vinden we dat vaak heel moeilijk en voelt het ongemakkelijk en herkennen we het soms ook niet eens. Dus wat je dan gaat doen, is jezelf beschermen door minder te voelen, door de ander minder leuk te maken. Maar je kan ook dus de hele tijd een soort angst en spanning voelen. Van wat gaat er gebeuren? Waarom krijg ik zomaar liefde en aandacht? Dat klopt toch niet? Dat kan toch niet kloppen?

Je angstbrein is altijd op zoek naar: wat klopt er niet en hoe kan ik mezelf veilig houden. En ineens heel veel liefde krijgen terwijl je dat niet gewend bent, is iets wat niet klopt, hoe mooi het eigenlijk ook is. Dus dat kan dan die angst en spanning geven.

#5 Je vindt het eng om iemand dichterbij te laten komen

Ook hierbij denk je misschien: maar dat is toch eigenlijk juist wat ik wil! Zeker mensen met de gedesorganiseerde en angstige hechtingsstijl. Die willen juist héél graag die verbinding en passie en al die intense gevoelens voelen. Maar tegelijkertijd kan het heel goed zijn dat je het heel eng vindt om iemand heel dichtbij te laten komen.

Want er kunnen dan een heleboel dingen gebeuren: diegene kan je afwijzen, ergens achter komen wat hij/zij toch niet leuk vindt aan je en je dan verlaten. Het kan zijn dat als je je helemaal hecht aan diegene en je overgeeft aan de relatie dat diegene weggaat of overlijdt. En dat zijn allemaal echt grote dingen die heel, heel eng zijn, heel angstig zijn. Dus dan kan het zijn dat je je ook daarin een beetje gaat beschermen door die ander op afstand te houden. Dat kan ervoor zorgen dat op een moment dat iemand dichtbij komt, je angst en spanning gaat voelen.

Misschien heb je al weleens gemerkt dat je makkelijker heel veel gevoel hebt als je je aangetrokken voelt of verliefd bent op onbereikbare partners. Dat komt omdat het eigenlijk makkelijker is om diegene niet dichtbij te laten komen. En ook omdat je gewend bent om te werken voor liefde en voor aandacht.

Dus…

Als dan iemand dichtbij komt, als je een stabiele liefdevolle relatie hebt, dan zijn er ineens heel veel mogelijkheden voor verbinding en om iemand heel dichtbij te laten komen. Als je dat dan heel eng vindt, dan zorgt het dus voor heel veel angst en spanning en kan het zijn dat je dat eigenlijk constant voelt. Waardoor je denkt: maar er is eigenlijk niks aan de hand, dit klopt toch niet? Maar gewoon juist het feit dat het stabiel en liefdevol is en je dat niet gewend bent en bang bent voor die verbinding, kan ervoor zorgen dat je angst en spanning voelt.

Angst en spanning brengen je uiteindelijk niet dichterbij liefde en dat heb je waarschijnlijk al wel gemerkt. Meer liefde komt door kracht en vertrouwen. En daarvoor moet je het veilig maken om je heel goed te voelen. Om dat toe te staan en om iemand dichtbij te laten komen. Dus het is niet een kwestie van alleen maar zoeken naar perfectie en die angst en spanning eigenlijk volgen en je angstbrein daarin volgen want je angstbrein is alleen maar bezig met jou veilig houden en je beschermen en niet met je gelukkig maken.

Het werk zit in vertrouwen en kracht en mensen dichtbij laten komen en meer liefde toestaan. Dit is wat we allemaal behandelen in het programma Rust in de Liefde. Dus als je klaar bent met die angst en spanning in je relatie: check het linkje!

Ik hoop dat dit waardevol voor je was. Weet in ieder geval dat als je angst en spanning voelt, dat dat écht niet zegt dat het aan je relatie ligt of dat je relatie niet goed is. Het kan juist het tegenovergestelde zijn 😉 Ik ben heel benieuwd of je iets herkent hiervan, laat het me weten via de comments hieronder!

Liefs,
Paulien